บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่ 4

วันศุกร์ที่ 27 มกราคม 2560 : เวลา 08.30 - 12.30 น.

ประเภทของเด็กที่มีความต้องการพิเศษ

4. เด็กที่มีความบกพร่องทางการพูดและภาษา
(Children with Speech and Language Disorders)

          1. ความบกพร่องในด้านการปรุงเสียง (Articulator Disorders)

• เสียงบางส่วนของคำขาดหายไป "ความ" เป็น "คาม"

• ออกเสียงของตัวอื่นแทนตัวที่ถูกต้อง "กิน" "จิน"  กวาด ฟาด

• เพิ่มเสียงที่ไม่ใช่เสียงที่ถูกต้องลงไปด้วย "หกล้ม" เป็น "หก-กะ-ล้ม"

• เสียงเพี้ยนหรือแปล่ง "แล้ว" เป็น "แล่ว"

          2. ความบกพร่องของจังหวะและขั้นตอนของเสียงพูด (speech Flow Disorders)

• พูดไม่ถูกตามลำดับขั้นตอน ไม่เป็นไปตามโครงสร้างของภาษา

• การเว้นวรรคตอนไม่ถูกต้อง

• อัตราการพูดเร็วหรือช้าเกินไป

• จังหวะของเสียงพูดผิดปกติ

• เสียงพูดขาดความต่อเนื่อง สละสลวย

          3. ความบกพร่องของเสียงพูด (Voice Disorders)

• ความบกพร่องของระดับเสียง

• เสียงดังหรือค่อยเกินไป

• คุณภาพของเสียงไม่ดี

ความบกพร่องทางภาษา

(โตขึ้น สามารถหายได้)

1. การพัฒนาการทางภาษาช้ากว่าวัย (Delayed Language)  

2. ความผิดปกติทางการพูดและภาษาอันเนื่องมาจากพยาธิสภาพที่สมอง โดยทั่วไปเรียกว่า
Dysphasia หรือ aphasia 

• อ่านไม่ออก (alexia) 

• เขียนไม่ได้ (agraphia )

• สะกดคำไม่ได้

Gerstmann’s syndrome

ไม่รู้ชื่อนิ้ว (finger agnosia)

ไม่รู้ซ้ายขวา (allochiria)

คำนวณไม่ได้ (acalculia)

เขียนไม่ได้ (agraphia)

อ่านไม่ออก (alexia)

5. เด็กที่มีความบกพร่องทางร่างกายและสุขภาพ 

(Children with Physical and Health Impairments)

• เด็กที่มีอวัยวะไม่สมส่วน

• อวัยวะส่วนใดส่วนหนึ่งหายไป

• เจ็บป่วยเรื้อรังรุนแรง

• มีปัญหาทางระบบประสาท

• มีความลำบากในการเคลื่อนไหว

โรคลมชัก (Epilepsy)  ยังไม่ทราบสาเหตุ สันนิษฐานว่าอาจจะเกิดจากระบบประสาท

1.การชักในช่วงเวลาสั้น ๆ (Petit Mal)

2.การชักแบบรุนแรง (Grand Mal)

3.อาการชักแบบ (Partial Complex)

4.อาการไม่รู้สึกตัว (Focal Partial)

5.ลมบ้าหมู (Grand Mal) รุนแรงที่สุด และมีโอกาสเสียชีวิตได้

การปฐมพยาบาลขั้นพื้นฐาน ในกรณีเด็กมีอาการชัก

• จับเด็กนอนตะแคงขวาบนพื้นราบที่ไม่มีของแข็ง

• ไม่จับยึดตัวเด็กขณะชัก

• หาหมอนหรือสิ่งนุ่มๆรองศีรษะ

• ดูดน้ำลาย เสมหะ เศษอาหารออกจากปาก เพื่อให้ทางเดินหายใจโล่ง

• จัดเสื้อผ้าเด็กให้หลวม

• ห้ามนำวัตถุใดๆใส่ในปาก

• ทำการช่วยหายใจโดยวิธีการเป่าปากหากเด็กหยุดหายใจ

(ไม่มีผลต่อสติปัญญา)

1.กลุ่มแข็งเกร็ง (spastic)

• spastic hemiplegia อัมพาตครึ่งซีก

• spastic diplegia อัมพาตครึ่งท่อนบน

• spastic paraplegiaอัมพาตครึ่งท่อนบน

• spastic quadriplegia อัมพาตทั้งตัว

2.กลุ่มที่มีการเคลื่อนไหวที่เกิดขึ้นเอง(athetoid , ataxia)

• athetoid อาการขยุกขยิกช้า ๆ หรือเคลื่อนไหวเร็วๆที่เท้า แขน มือ หรือที่ใบหน้าของ เด็กบางราย

อาจมีคอเอียง ปากเบี้ยวร่วมด้วย

• ataxia มีความผิดปกติในการทรงตัวของร่างกาย กล้ามเนื้อทำงานไม่ประสานกัน

3. กลุ่มอาการแบบผสม (Mixed)

กล้ามเนื้ออ่อนแรง (Muscular Distrophy

โรคทางระบบกระดูกกล้ามเนื้อ (Orthopedic) เช่น เท้าปุก (Club Foot) กระดูกข้อสะโพกเคลื่อน อัมพาตครึ่งท่อนเนื่องจากกระดูกไขสันหลังส่วนล่างไม่ติด (Spina Bifida)

          นอกจากนั้น ยังมีโรคศีรษะโต โรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ โรคระบบทางเดินหายใจ โรคเบาหวาน โรคหัวใจ โรคมะเร็ง เลือดไหลไม่หยุด แขนขาด้วนแต่กำเนิด เป็นต้น

•         สามารถนำความรู้ ทักษะที่ได้จากการเรียน ไปปรับใช้ในการเป็นครูปฐมวัย หรือใช้ในการดำเนินชีวิตประจำวันในการเข้าใจประเภทของเด็กพิเศษ และสามารถปฏิบัติตนได้อย่างถูกต้อง ในการสอนหรือดูแลเด็ก

ประเมินตนเอง : ตั้งใจเรียน และเข้าใจในบทเรียนที่อาจารย์สอน เมื่ออาจารย์ยกตัวอย่าง หรือมีเพื่อนออกไปแสดงตัวอย่าง ก็ทำให้เข้าใจมากยิ่งขึ้น รู้สึกสนุกไปกับการเรียน

ประเมินเพื่อน : เพื่อน ๆ ให้ความร่วมมือ เสียสละในการออกมาแสดงอาการของเด็กพิเศษ ซึ่งทำให้การเรียนมีสีสัน สนุกมากขึ้น ต้องขอชื่นชมเพื่อนทุกคนมากๆ

ประเมินอาจารย์ : อาจารย์น่ารัก เป็นกันเอง สอนและยกตัวอย่างได้เข้าใจ มีการสอนที่ให้นักศึกษามีส่วนร่วม ให้คำปรึกษาที่ดีต่อนักศึกษาเสมอ 

บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่ 3

วันศุกร์ที่ 20 มกราคม 2560 : เวลา 08.30 - 12.30 น.

ประเภทของเด็กที่มีความต้องการพิเศษ

          แบ่งได้เป็น 2 กลุ่มใหญ่ ๆ คือ

1. กลุ่มเด็กที่มีลักษณะทางความสามารถสูง มีความเป็นเลิศทางสติปัญญา 

เรียกโดยทั่ว ๆ ไปว่า “เด็กปัญญาเลิศ” (Gifted Child)

ยกตัวอย่าง เช่น

Kim Ung-Yong 

(แก้โจทย์ปัญหา เป็นเด็กที่มี IQ สูงที่สุดในโลก)

Akrit Jaswal 

(เป็นคนอินเดีย : เป็นหมอผ่าตัด โดยเรียนรู้จากการอ่านหนังสือ)

Elaina Smith 

(เป็นนักจัดรายการวิทยุ ให้คำปรึกษาปัญหาชีวิต)

เด็กชายธนัช เปลวเทียนยิ่งทวี

(ศิลปินสีน้ำ อายุ 5 ขวบ)

2.  กลุ่มเด็กที่มีลักษณะทางความบกพร่อง

1.เด็กที่บกพร่องทางสติปัญญา

2.เด็กที่บกพร่องทางการได้ยิน

3.เด็กที่บกพร่องทางการเห็น

4.เด็กที่บกพร่องทางร่างกายและสุขภาพ

5. เด็กที่บกพร่องทางการพูดและภาษา

6. เด็กที่บกพร่องทางพฤติกรรมและอารมณ์

7. เด็กที่บกพร่องทางการเรียนรู้

8. เด็กออทิสติก

9. เด็กพิการซ้อน 

1. เด็กที่บกพร่องทางสติปัญญา (Children with Intellectual Disabilities) 

          มี 2 กลุ่ม คือ เด็กเรียนช้า และเด็กปัญญาอ่อน (เด็กบกพร่องทางสติปัญญา)*

เด็กเรียนช้า

  - สามารถเรียนในชั้นเรียนปกติได้

  - เด็กที่มีความสามารถในการเรียนล่าช้ากว่าเด็กปกติ

  - ขาดทักษะในการเรียนรู้

  - มีความบกพร่องทางสติปัญญาเพียงเล็กน้อย

  - มีระดับสติปัญญา (IQ) ประมาณ 71-90 

เด็กปัญญาอ่อน หรือบกพร่องทางสติปัญญา

  - ระดับสติปัญญาต่ำ

  - พัฒนาการล่าช้าไม่เหมาะสมกับวัย

  - มีพฤติกรรมการปรับตนบกพร่อง

  - อาการแสดงก่อนอายุ 18

เด็กปัญญาอ่อน

แบ่งตามระดับสติปัญญา (IQ) ได้ 4 กลุ่ม

1. เด็กปัญญาอ่อนขนาดหนักมาก IQ ต่ำกว่า 20

  - ไม่สามารถเรียนรู้ทักษะด้านต่าง ๆ ได้เลย

  - ต้องการเฉพาะการดูแลรักษาพยาบาลเท่านั้น

2. เด็กปัญญาอ่อนขนาดหนัก IQ 20-34

   - ไม่สามารถเรียนได้ ต้องการเฉพาะการฝึกหัดการช่วยเหลือตัวเองในกิจวัตรประจำวันเบื้องต้นง่าย ๆ

   - กลุ่มนี้เรียกโดยทั่วไปว่า C.M.R (Custodial MentalRetardation)

3. เด็กปัญญาอ่อนขนาดปานกลาง IQ 35-49

  - พอที่จะฝึกอบรมและเรียนทักษะเบื้องต้นง่าย ๆ ได้

  - สามารถฝึกอาชีพ หรือทำงานง่าย ๆ ที่ไม่ต้องใช้ความละเอียดลออได้

  - เรียกโดยทั่วไปว่า T.M.R (Trainable Mentally Retarded) 

4. เด็กปัญญาอ่อนขนาดน้อย IQ 50-70 

   - เรียนในระดับประถมศึกษาได้

   - สามารถฝึกอาชีพและงานง่าย ๆ ได้

   - เรียกโดยทั่ว ๆ ไปว่า E.M.R (Educable Mentally Retarded)

ลักษณะของเด็กที่บกพร่องทางสติปัญญา

•  ไม่พูด หรือพูดได้ไม่สมวัย

•  ช่วงความสนใจสั้น วอกแวก

•  ความคิด และอารมณ์ เปลี่ยนแปลงง่าย รอคอยไม่ได้

•  ทำงานช้า

•  รุนแรง ไม่มีเหตุผล

•  อวัยวะบางส่วนมีรูปร่างผิดปกติ กล้ามเนื้อทำงานไม่ประสานกัน

•  ช่วยตนเองได้น้อยกว่าเด็กในวัยเดียวกัน

สาเหตุ

          •  ความผิดปกติของโครโมโซมคู่ที่ 21

          •  ที่พบบ่อยคือโครโมโซมคู่ที่ 21 เกินมา 1 แท่ง (Trisomy 21)

อาการ

•  ศีรษะเล็กและแบน  คอสั้น

•  หน้าแบน ดั้งจมูกแบน

•  ตาเฉียงขึ้น ปากเล็ก

•  ใบหูเล็กและอยู่ต่ำ รูหูส่วนนอกจะตีบกว่าปกติ

•  เพดานปากโค้งนูน ขากรรไกรบนไม่เจริญเติบโต

•  ช่องปากแคบ ลิ้นยื่น ฟันขึ้นช้าและไม่เป็นระเบียบ

•  มือแบนกว้าง นิ้วมือสั้น

•  เส้นลายมือตัดขวาง นิ้วก้อยโค้งงอ 

•  ช่องระหว่างนิ้วเท้าที่ 1 และ 2 กว้าง

•  มีความผิดปกติในระบบต่างๆ ของร่างกาย

•  บกพร่องทางสติปัญญาระดับเล็กน้อยถึงปานกลาง

•  อารมณ์ดีเลี้ยงง่าย ร่าเริง เป็นมิตร

•  มีปัญหาในการใช้ภาษาและการพูด

•  อวัยวะเพศมักเจริญเติบโตไม่เต็มที่ทั้งในชายและหญิง

การตรวจวินิจฉัยก่อนคลอดกลุ่มอาการดาวน์

•  การเจาะเลือดของมารดาในระหว่างที่ตั้งครรภ์

•  อัลตราซาวด์  

•  การตัดชิ้นเนื้อรก

•  การเจาะน้ำคร่ำ  

เสือขาว "เคนนี่" เป็นดาวน์ซินโดรม 

ปัจจุบันอยู่ในสวนสัตว์ ประเทศสหรัฐอเมริกา

2. เด็กที่บกพร่องทางการได้ยิน (Children with Hearing Impaired ) 

หมายถึง เด็กที่มีความบกพร่อง หรือสูญเสียการได้ยิน

เป็นเหตุให้การรับฟังเสียงต่าง ๆ ได้ไม่ชัดเจน

มี 2 ประเภท คือ เด็กหูตึง และ เด็กหูหนวก 

เด็กหูตึง

          หมายถึง เด็กที่สูญเสียการได้ยิน แต่สามารถรับข้อมูลได้ โดยใช้เครื่องช่วยฟัง จำแนกกลุ่มย่อยได้ 4 กลุ่ม

1. เด็กหูตึงระดับน้อย ได้ยินตั้งแต่ 26-40 dB

2. เด็กหูตึงระดับปานกลาง ได้ยินตั้งแต่ 41-55 dB

3. เด็กหูตึงระดับมาก ได้ยินตั้งแต่ 56-70 dB 

4. เด็กหูตึงระดับรุนแรง ได้ยินตั้งแต่ 71-90 dB 

เด็กหูหนวก
   - เด็กที่สูญเสียการได้ยินมากถึงขนาดที่ทำให้หมดโอกาสที่จะเข้าใจภาษาพูดจากการได้ยิน
   - เครื่องช่วยฟังไม่สามารถช่วยได้
   - ไม่สามารถเข้าใจหรือใช้ภาษาพูดได้
   - ระดับการได้ยินตั้งแต่ 91 dB ขึ้นไป

3. เด็กที่บกพร่องทางการเห็น  (Children with Visual Impairments) 

  - เด็กที่มองไม่เห็นหรือพอเห็นแสง เห็นเลือนราง

  - มีความบกพร่องทางสายตาทั้งสองข้าง

  - สามารถเห็นได้ไม่ถึง 1/10 ของคนสายตาปกติ

  - มีลานสายตากว้างไม่เกิน 30 องศา

จำแนกได้เป็น 2 ประเภท คือ เด็กตาบอด และ เด็กตาบอดไม่สนิท

ลักษณะของเด็กบกพร่องทางการเห็น

•  เดินงุ่มง่าม ชนและสะดุดวัตถุ

•  มองเห็นสีผิดไปจากปกติ

•  มักบ่นว่าปวดศีรษะ คลื่นไส้ ตาลาย คันตา

•  ก้มศีรษะชิดกับงาน หรือของเล่นที่วางอยู่ตรงหน้า

•  เพ่งตา หรี่ตา หรือปิดตาข้างหนึ่ง เมื่อใช้สายตา

•  ตาและมือไม่สัมพันธ์กัน

•  มีความลำบากในการจำ และแยกแยะสิ่งที่เป็นรูปร่างทางเรขาคณิต

nicolly pereira

(ตาบอดตั้งแต่เด็ก แต่สามารถมองเห็นได้ด้วยการผ่าตัด)

Piper

(สายตายาวตั้งแต่เด็ก)

ตัวอย่าง Snellen's chart

• ทำให้มีความรู้ ความเข้าใจเกี่ยวกับประเภทของเด็กที่มีความต้องการพิเศษมากขึ้น ซึ่งสามารถนำมาประยุกต์ใช้ในการจัดประสบการณ์ให้เด็ก การปฏิบัติตนต่อเด็ก และทราบถึงสิ่งที่ควรระมัดระวังพร้อมที่จะรับมือเมื่อเกิดปัญหาต่าง ๆ ได้อย่างถูกต้อง
• สามารถนำการสอนแบบอาจารย์ไปปรับใช้กับตนเองได้ เพราะการสอนของอาจารย์นั้น มีความน่าสนใจ เช่น มีภาพ วิดีโอ การเล่าประสบการณ์ ยกตัวอย่าง ประกอบการเรียนเนื้อหาวิชาการ เพื่อให้การเรียนการสอนมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น

• ประเมินตนเอง : เข้าเรียนตรงเวลา เข้าใจเนื้อหาที่อาจารย์สอน เรียนสนุก ไม่เครียด มีปฏิสัมพันธ์กับอาจารย์และเพื่อน ๆ
• ประเมินเพื่อน : เพื่อน ๆ ตั้งใจเรียน ให้ความช่วยเหลือ พูดคุยปรึกษาหารือกัน สร้างเสียงหัวเราะในการเรียน ทำให้บรรยากาศการเรียนเป็นกันเอง สนุกสนาน
• ประเมินอาจารย์ : อาจารย์เข้าสอนตรงเวลา ใจดี แต่งกายสุภาพ ยิ้มแย้มแจ่มใส มีการยกตัวอย่าง เล่าประสบการณ์ เปิดวิดีโอให้ดู เพื่อให้นักศึกษาเข้าใจ และผ่อนคลายในการเรียนมากขึ้น

บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่ 2

วันศุกร์ที่ 13 มกราคม 2560 : เวลา 08.30 - 12.30 น.

          วันนี้ เรียนเป็นชั่วโมงแรก อาจารย์ได้ให้ใบปั๊มการเข้าเรียน และให้ตัวปั๊มรูปคิตตี้ว่ามาเรียนตรงเวลา และได้รางวัลเด็กดีคนละ 1 ดวง สำหรับทุกคนที่มาเรียนในวันนี้ จากนั้นก็แนะนำ แนวการสอนต่าง ๆ อย่างคร่าว ๆ ที่จะเรียนหรือทำกิจกรรมในเทอมนี้

• บทเรียนที่ 1 คือ เด็กที่มีความต้องการพิเศษ
   (Children with special needs) เพื่อเป็นการทบทวนความรู้เดิม และสามารถต่อยอดความรู้ใหม่ต่อไป

เด็กปฐมวัยที่มีความต้องการพิเศษ
 (Early Childhood with special needs)

• ความหมาย

1. ทางการแพทย์  มักจะเรียกเด็กที่มีความต้องการพิเศษว่า “เด็กพิการ” หมายถึง 

          เด็กที่มีความผิดปกติ มีความบกพร่อง สูญเสีย สมรรถภาพ อาจเป็นความผิดปกติ ความบกพร่องทางกาย การสูญเสียสมรรถภาพทางสติปัญญา ทางจิตใจ

2. ทางการศึกษา เด็กที่มีความต้องการทางการศึกษาเฉพาะของตัวเอง ซึ่งจำเป็นต้องจัดการศึกษาให้ต่างไปจากเด็กปกติทางด้านเนื้อหา หลักสูตร กระบวนการที่ใช้ และการประเมินผล

  

• พฤติกรรมและพัฒนาการของเด็กที่มีความต้องการพิเศษ

เด็กที่มีความบกพร่องทางพัฒนาการ

•  เด็กที่มีพัฒนาการล่าช้ากว่าเด็กปกติในวัยเดียวกัน

•  พัฒนาการล่าช้าอาจพบเพียงด้านใดด้านหนึ่ง หลายด้าน หรือทุกด้าน

•  พัฒนาการล่าช้าในด้านหนึ่งอาจส่งผลให้พัฒนาการในด้านอื่นล่าช้าด้วยก็ได้

ปัจจัยที่มีผลต่อพัฒนาการ

•  ปัจจัยทางด้านชีวภาพ 

•  ปัจจัยด้านสภาพแวดล้อมก่อนคลอด     

•  ปัจจัยด้านกระบวนการคลอด      

•  ปัจจัยด้านสภาพแวดล้อมหลังคลอด 

สาเหตุที่ทำให้เกิดความบกพร่องทางพัฒนาการ

1. พันธุกรรม

ปากแหว่งเพดานโหว่ 

(จะมีปัญหาเรื่องการพูด และเวลาเป็นหวัด มีน้ำมูก)

นอกจากนั้น ยังมีเด็กสีผิวเผือก, ดาวน์ซินโดรม, neurofibromatosis : เท้าแสนปม

 2. โรคของระบบประสาท

•  เด็กที่มีความบกพร่องทางพัฒนาการส่วนใหญ่มักมีอาการหรืออาการแสดงทางระบบประสาทร่วมด้วย 

•  ที่พบบ่อยคือ อาการชัก

3. การติดเชื้อ 

•  การติดเชื้อตั้งแต่อยู่ในครรภ์ น้ำหนักตัวแรกเกิดน้อย ศีรษะเล็กกว่าปกติ อาจมีตับม้ามโต (สามารถรักษาได้) การได้ยินบกพร่อง ต้อกระจก (เสี่ยงต่อการเป็นหูหนวก ตาบอด)

•  นอกจากนี้การติดเชื้อรุนแรงภายหลังเกิด เช่น สมองอักเสบ เยื้อหุ้มสมองอักเสบ 

เป็นสาเหตุที่พบได้บ้าง

4. ความผิดปกติเกี่ยวกับเมตาบอลิซึม
(เกี่ยวกับฮอร์โมน ระบบเผาผลาญ)

•  โรคที่ยังเป็นปัญหาสาธารณสุขไทย คือ ไทรอยด์ฮอร์โมนในเลือดต่ำ (รักษาได้ แต่ไม่หายขาด ต้องรักษาอย่างสม่ำเสมอ)
อาการ 
-  รู้สึกหนาวได้ง่าย
-  เหนื่อยง่ายกว่าปกติ
-  ผิวหนังแห้งกว่าปกติ
-  ผมแห้ง
-  ซึม ขี้หลงขี้ลืม
-  ท้องผูก

5. ภาวะแทรกซ้อนระยะแรกเกิด

•  การเกิดก่อนกำหนด น้ำหนักตัวแรกเกิดน้อย และภาวะขาดออกซิเจน

6. สารเคมี

•  ตะกั่วเป็นสารที่มีผลกระทบต่อเด็กและมีการศึกษามากที่สุด

•  มีอากาศซึมเศร้า เคลื่อนไหวช้า ผิวดำหมองคล้ำเป็นจุดๆ

•  ภาวะตับเป็นพิษ

•  ระดับสติปัญญาต่ำ

แอลกอฮอล์

•  น้ำหนักแรกเกิดน้อย

•  มีอัตราการเพิ่มน้ำหนักหลังเกิดน้อย ศีรษะเล็ก

•  พัฒนาการของสติปัญญาก็มีความบกพร่อง

•  เด็กบกพร่องทางพฤติกรรมและอารมณ์

                                  (ไม่มีผลต่อสติปัญญา)

นิโคติน

•  น้ำหนักแรกเกิดน้อย ขาดสารอาหารในระยะตั้งครรภ์

•  เพิ่มอัตราการตายในวัยทารก

•  สติปัญญาบกพร่อง

•  สมาธิสั้น พฤติกรรมก้าวร้าว มีปัญหาด้านการเข้าสังคม

7. การเลี้ยงดูที่ไม่เหมาะสมรวมทั้งการขาดสารอาหาร (ไม่ใช่สาเหตุหลัก)

8. สาเหตุอื่นๆ (เช่น อุบัติเหตุ คลอดก่อนกำหนด)

อาการของเด็กที่มีความบกพร่องทางพัฒนาการ

•  มีพัฒนาการล่าช้าซึ่งอาจจะพบมากกว่า 1 ด้าน

•  ปฏิกิริยาสะท้อน (primitive reflex) ไม่หายไปแม้จะถึงช่วงอายุที่ควรจะหายไป (ปกติควรหายก่อน 1 ขวบ)

แนวทางการวินิจฉัย

เด็กที่มีความบกพร่องทางพัฒนาการ

1. การซักประวัติ

2. การตรวจร่างกาย

3. การสืบค้นทางห้องปฏิบัติการ

4.การประเมินพัฒนาการ

การประเมินที่ใช้ในเวชปฏิบัติ

•  แบบทดสอบ Denver II

•  Gesell Drawing Test 

•  แบบประเมินพัฒนาการเด็กตามคู่มือส่งเสริมพัฒนาการเด็กอายุแรกเกิด - 5 ปี สถาบันราชานุกูล  

• มีความรู้ ความเข้าใจเกี่ยวกับเด็กที่มีความต้องการพิเศษมากขึ้น เพื่อที่จะนำไปใช้ในการเรียน และการสอน การจัดประสบการณ์แบบเรียนรวมได้อย่างถูกต้อง
• ทำให้เราเข้าใจพฤติกรรมต่าง ๆ ของเด็กที่มีความต้องการพิเศษ และสามารถปฏิบัติตนต่อเด็กอย่างถูกต้อง เช่น ต้องใจเย็น มีเมตตา ให้สิทธิเท่าเทียมกันกับเด็กคนอื่น ๆ เอาใจใส่เป็นพิเศษ เป็นต้น

ประเมินตนเอง : เข้าเรียนตรงเวลา มีความเข้าใจเกี่ยวกับเด็กที่มีความต้องการพิเศษมากขึ้น สามารถทำแบบทดสอบได้อย่างถูกต้อง

ประเมินเพื่อน : เพื่อน ๆ ให้คำปรึกษา เมื่อไม่เข้าใจ มีความกระตือรือร้นในการเรียน การทำกิจกรรม 

ประเมินอาจารย์ : อาจารย์เข้าสอนตรงเวลา ยกตัวอย่างพฤติกรรม ลักษณะของเด็กที่มีความต้องการพิเศษให้นักศึกษาเข้าใจมากขึ้น รวมทั้งการเล่าประสบการณ์ให้ฟัง เป็นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน บรรยากาศการเรียนมีความสุข สนุกสนาน

............................................................................